تاب آوری اقتصادی به عنوان یک مفهوم کلیدی در تحلیل و مدیریت چالشهای اقتصادی قرن بیست و یکم، اهمیت روزافزونی پیدا کرده است.
در این مقاله قصد داریم به بررسی تعاریف مختلف تاب آوری اقتصادی، عوامل مؤثر بر آن و راهکارهای عملی برای افزایش تاب آوری در جوامع مختلف بپردازیم.
تاب آوری تجاری- مالی به توانایی یک اقتصاد برای مقابله و استقامت در برابر بحرانها و تهدیدات اقتصادی اطلاق میشود.
این مفهوم به نوعی به ظرفیت سیستمهای اقتصادی برای بازگشت به وضعیت عادی پس از مواجهه با آسیبها و بحرانها تاکید دارد.
در این بخش به بررسی عواملی که بر میزان این نوع از تاب آوری تأثیرگذارند، میپردازیم:
تنوع در صنایع و منابع درآمدی میتواند به افزایش تاب آوری در این حوزه کمک کند.
اقتصادهای متنوع به سختی تحت تأثیر نوسانات یک بخش خاص قرار میگیرند.
در دنیای امروز، تاب آوری اقتصادی به عنوان یکی از ارکان کلیدی برای موفقیت و پایداری جوامع شناخته میشود. در این مقاله به بررسی مفهوم تاب آوری اقتصادی، تعاریف مختلف آن و مؤلفههای اساسی که بر آن تأثیر میگذارند، خواهیم پرداخت.
تاب آوری اقتصادی به توانایی یک کشور یا جامعه در مقابله با چالشهای اقتصادی و بهبود وضعیت اقتصادی پس از وقوع بحرانها اشاره دارد.
این مفهوم معرفی میکند که جوامع باید قادر باشند نه تنها از بحرانها و ضربهها جان سالم به در ببرند، بلکه باید توانایی رشد و توسعه را نیز در شرایط دشوار داشته باشند.
تاب آوری اقتصادی در واقع به معنای سازگاری و توانایی توانمندسازی سیستمهای اقتصادی در مقابل تغییرات و فشارهای داخلی و خارجی است.
مختلفی از سوی محققان و نهادهای بینالمللی برای تاب آوری اقتصادی ارائه شده است. یکی از تعاریف اصلاحی و کاربردیتر این است که تاب آوری اقتصادی به قابلیت سیستمهای اقتصادی در تحمل و واکنش به شوکهای خارجی و داخلی و همچنین بهبود و بازسازی پس از بحران گفته میشود.
به عنوان مثال، بانک جهانی تاب آوری اقتصادی را توانایی یک کشور در دور کردن خود از موانع اقتصادی و اجتماعی و بهبود کیفیت زندگی مردم میداند.
تنوع اقتصادی به معنای گسترش دامنه فعالیتهای اقتصادی در یک جامعه است. اقتصادی که به تعدادی از صنایع و خدمات مختلف متکی باشد، قادر است با شوکهای اقتصادی به گونهای بهتری مقابله کند.
به عنوان مثال، جامعهای که به صورت متمرکز بر یک صنعت خاص تأکید دارد، در مواجهه با مشکلات آن صنعت دچار بحران خواهد شد.